συντίλλω

Α

(συν. το παθ.) συντίλλομαι

μαδιέμαι επίσης («οὐδὲ μάτην τίλλεσθαι... ὄρνιν ἔοικεν ἤ συντιλλέσθω Δήλιε και Πολέμων», Ανθ. Παλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + τίλλω «μαδώ»].